radarstation Löwe bij Trimunt. (Algemeen)

door bapu, 09.06.2013, 07:47 (4149 dagen geleden) @ Hans van der Marel

Het duitse radarstation Löwe bij Trimunt op de grens van Friesland en Groningen lag aan weerszijde van de huidige snelweg. Dit radio/radarstation was onderdeel van de Kammhuberlinie en diende als hulp voor duitse nachtjagers die bommenwerpers aanvielen. De meeste gebouwtjes staan er nog. Na WO2 hebben er een tijdje mensen in gewoond. (Alles was toen schaars.)
Het kleinere radarstation Adler bij Huizen was ook deel van de Kammhuberlinie. Adler had 3 radars type WR in gebruik. Radarstation Adler is maar kort in bedrijf geweest.
Op Terlet bij Deelen stond een groot radiopeilstation (Teerose-I) en op de Posbank bij de brandtoren stonden radiopeilers (Teerose-II).

Grossraumgefechtsstand: In Schaarsbergen staat nog steeds de immens grote gevechtsbunker Diogenes waarin in een soort operazaal alle doorgebelde gegevens van de Auswertung op matglazen kaartwanden werden geprojecteerd. In Diogenes was de meest geavanceerde techniek van die tijd samengebracht. Vanuit die bunker werd leiding gegeven aan de duitse luchtverdediging tegen aanvankelijk engelse nachtaanvallen. Er was een groot telefoonnet gebouwd van Denemarken tot noord Frankrijk, met vaste lijnen naar Berlijn.

In de oorlog 40-45 zijn er grote ontwikkelingen geweest aan beide zijden (Duits en Engels) in de ontwikkelingen van radar. Daarover zijn vele boeken geschreven.
Pas later in de oorlog deden de amerikanen mee met bombarderen in Duitsland. Zij vlogen bij daglicht en waren minder afhankelijk van radio en radar. Bij daglicht kon je eenvoudiger je doelen vinden. De engelsen raakten in het donker erg weinig doelen en er vielen veel doden door de helse verdediging met luchtdoelgeschut (Flak) en nachtjagers. De duitse luchtverdediging maakt namelijk ruim gebruik van radioverbindingen voor hun radiopeilers en radartechnieken.

Löwe: Aan de noordzijde van de snelweg stond een Freya-radiopeiler op een gebouw waar nu een motorcrossbaan is. Wat op het dak op schoorstenen lijkt waren de steunen waarop de langeafstands'radar' stond. Ten zuiden van de snelweg stonden op zeskant betonnen sokkel drie aparte doelvolgradars van het type Würzburg Riese (WR: parabool met een doorsnede van 8 meter). De 3 compacte WR-sokkels staan er nog. De WR was een doelvolger die niet constant draaide maar gericht bleef op zijn doel en meedraaide.

WERKWIJZE: In de gemetselde gebouwtjes van Löwe zat de Auswertung waarin Luftnachrichtenhelferinnen de signalen omzetten in bruikbare informatie. Een Leitoffizier op de grond praatte in het donker met de Bordfunker in de nachtjager. De Bordfunker gaf mondeling door zijn de 'Kutscher' (piloot) waar de bommenwerper te vinden was in het donker. Later in de oolog kregen de nachjagers zelf een radar aan boord (aanvakelijk van het type Lichtenstein).
Door de combinatie van Lichtenstein en Schräge Musik schoten nachtjagers in een uur soms 3 of 4 bommenwerpers neer. Tegen die tijd kwamen er escortjager met de bomemwerpers mee, die de duitse jagers op afstand hielden.

OMHOOG: Pas in oktober 1943 ging de Luftwaffe de vinding Schräge Musik gebruiken waarbij 2 kanonnen omhoog schoten. Voor die tijd ging een nachtjager vaak 'aan de schroef hangen' om de bommenwerper te bestoken "von hinten und unten". Veel engelse bommenwerpers hadden daar (achter/onder) een 'blinde hoek' van het boordgeschut. Die hoek werd gebruikt voor de duitse jageraanval. Dat vereiste wel nauwkeurige positionering in het donker met behulp van de radar en de radioverbinding. (Pas bij gebruik van lichtspoorkogels zag de jager de 'bomber' in het donker.)

Zie ook de website: "Teerosen op de Veluwe" van W.H.Tiemens en de vele boeken van Cor Jansse, "Huzaren van de nacht" van C.Cornelissen en vele andere boeken zoals "Fliegerhorst Schiphol", "Van grasveld tot Fliegerhorst", "Wespennest Leeeuwarden" etc.

Ik vermeld dit op dit radioforum omdat in de oorlog grote technische ontwikkeling van radiotechnieken samenhingen met de luchtverdediging.

Groet, BaPu